Pierścienie środrogówkowe i ich znaczenie w leczeniu stożka rogówki

Pierścienie środrogówkowe i ich znaczenie w leczeniu stożka rogówki


Pierścienie śródrogówkowe stosowane są w korekcji wady wzroku generowanej w stożka rogówki. Jest to stan chorobowy, który występuje, gdy rogówka staje się ścieńczona i przybiera kształt stożka. Pierścienie śródrogówkowe mają za zadanie spłaszczyć rogówkę i zmniejszyć jej krzywiznę, co pozwala na poprawę widzenia. Z naszego wpisu dowiesz się, jakie jest znaczenie pierścieni w poprawie widzenia u osób ze stożkiem rogówki

Czym są pierścienie śródrogówkowe?

Pierścienie śródrogówkowe to małe kilku milimetrowe, półokrągłe pierścienie wykonane z biokompatybilnego materiału. Wprowadza się je do oka przez małe nacięcie w twardówce i umieszcza wokół rogówki. Przed zabiegiem dokonuje się kalkulacji, gdzie określa ich się optymalną lokalizację i liczbę potrzebnych pierścieni. Następnie pierścień jest zaciskany specjalnym narzędziem, aby spłaszczyć rogówkę i zmniejszyć jej krzywiznę. Pierścienie śródrogówkowe mogą być również stosowane w leczeniu astygmatyzmu poprzez zmianę kształtu rogówki.

Główną zaletą pierścieni jest to, że mogą one zapewnić długotrwałą ulgę w stożku rogówki. Procedura jest stosunkowo bezpieczna. Ponadto, pierścienie śródrogówkowe mogą być usunięte, co pozwala na dalsze opcje leczenia w razie potrzeby. Warto jednak wiedzieć, że metoda ta nie hamuje postępu choroby. Jednak zabieg można łączyć z zabiegiem Cross-linking, który ma na celu stabilizację choroby. Nie jest możliwe uzyskanie tak dobrego widzenia, jak w soczewkach kontaktowych. Pozwala jednak poprawić widzenie i odwlec moment przeszczepu rogówki, wykonanego ze wskazań refrakcyjnych. Pełna korekcja uzyskiwana przez pierścienie następuje po kilku miesiącach.

Kiedy stosuje się pierścienie śródrogówkowe?

Pierścienie śródrogówkowe jest to wysoce zaawansowana i wysublimowana metoda leczenia stożka rogówki i ekstazji. Posiada bardzo bogatą dokumentację kliniczną oraz naukową. Ponadto dzięki nim można korygować krótkowzroczność i astygmatyzm skorelowany z innymi chorobami, w szczególności stożkiem rogówki. Pierścienie mogą być alternatywą dla osób nietolerujących soczewek kontaktowych. Pierścienie można stosować z innymi metodami zabiegowymi w przypadku wystąpienia niedokorygowania, np. wszczepem fakijnym. Można również stosować korekcję okularową lub soczewki kontaktowe, które przy bardziej płaskiej rogówce mogą być lepiej tolerowane.

Podsumowując, pierścienie śródrogówkowe oferują skuteczną poprawę widzenia w stożku rogówki pozwalając na niezależność od innych metod korekcji wad wzroku. Zapewniają one długotrwałą ulgę w tym schorzeniu oraz cechują się bardzo  dobrym profilem bezpieczeństwa.