Wszczepianie pierścieni śródrogówkowych

Metoda wszczepiania pierścieni śródrogówkowych (INTAX, INTACS lub INTAKS) pierwotnie opracowana była dla korekcji krótkowzroczności i małego astygmatyzmu. Nie upowszechniła się jednak. Ze względu na mechanizm działania skłonność do napinania części centralnej i stabilizację rogówki zaproponowano stosowanie jej w stożku rogówki. Według zaleceń producenta należy stosować INTAKSY u osób, które nie mogą lub absolutnie nie tolerują soczewek kontaktowych twardych. Metoda ta nie hamuje postępu choroby. Nie jest możliwe uzyskanie tak dobrego widzenia, jak w soczewkach kontaktowych. Pozwala jednak poprawić widzenie z wyżej wymienionymi wskazaniami i odwlec moment przeszczepu rogówki, wykonanego ze wskazań refrakcyjnych. Pierścienie INTACS spłaszczają stożek poprawiając jednocześnie widzenie. Dodatkowo, można stosować soczewki kontaktowe lub wszczepy fakijne celem uzyskania jeszcze lepszej ostrości widzenia. Istnieją także metody umożliwiające łączenie obu procedur – wszczepiania INTAKSÓW i wykonania Cross-linkingu.

Na czym polega metoda wszczepienia pierścieni śródrogówkowych?

• INTACS jest to wysoce zaawansowana metoda leczenia stożka rogówki i ekstazji. Posiada bardzo bogatą, ponad 20-letnią dokumentację kliniczną oraz naukową.
• Implant rogówki INTACS wyrównuje i spłaszcza rogówkę, pomagając w osiągnięciu skutecznego dopasowania soczewek kontaktowych do oka.
• Implant rogówki INTACS pomaga zapewnić pacjentowi najlepszą, użyteczną poprawę ostrości wzroku.
• Implant rogówki INTACS stabilizuje rogówkę, co odwleka potrzebę zastosowania przeszczepu rogówki.
• Według ankiety przeprowadzonej wśród 76 amerykańskich okulistów, którzy przeprowadzili 2136 operacji typu INTACS, tylko 1,9% pacjentów musiało poddać się transplantacji rogówki wskutek rozwoju stożka rogówki (operacje przeprowadzone między sierpniem 2004 a kwietniem 2008 roku).

INTACS jest głównie wykorzystywany w przebiegu:

• utrzymania jednolitości (spójności) rogówki,
• zapewnienia integralności strukturalnej dla osłabionej i chorej rogówki,
• hamowania krótkowzroczności i astygmatyzmu skorelowanego z innymi chorobami, w szczególności stożka rogówki,
• rozważany jest drążący przeszczep rogówki,
• nietolerancja soczewek kontaktowych.

Jak się przygotować?

Oto kilka wskazówek, jak odpowiednio przygotować się do zabiegu wszczepienia pierścieni śródrogówkowych:

• Jeśli nosisz soczewki kontaktowe, jest bardzo ważne aby zaprzestać ich noszenia 2-3 tygodnie przed Twoim badaniem przedoperacyjnym. Niezastosowanie się może powodować pogorszenie wyników.
• Jeśli używasz makijażu oczu, powinnaś zaprzestać jego stosowania na 2-3 dni przed zabiegiem, aby zmniejszyć ryzyko infekcji pooperacyjnej.

Czas trwania zabiegu to około 15 minut na jedno oko. Łączny czas spędzony na bloku operacyjnym to około 2-3 godziny.

Jak zabieg wygląda dla pacjenta?

• Zabieg jest ambulatoryjny i trwa ok. 15 minut na jedno oko.
• Pacjent powinien się spodziewać, że spędzi przynajmniej 2 godziny na bloku operacyjnym.
• Pacjent po zabiegu odczuje poprawę widzenia, lecz może to zająć kilka tygodni do kilku miesięcy nim zacznie widzieć prawidłowo.
• Jeśli dyskomfort jest umiarkowany, pacjent może powrócić do normalnej aktywności w ciągu 2-3 dni po zabiegu.
• Większość pacjentów po operacji odczuwa ból „za okiem”. Lekarz może zalecić leki przeciwbólowe.

Po operacji

• Pacjent będzie zobowiązany do 30-dniowego stosowania przeźroczystej osłony na oko.
• Po upływie 1 miesiąca zostaną usunięte szwy.
• Pacjent będzie zobowiązany do 12-miesięcznego stosowania kropli nawilżających.

Możliwe objawy występujące po zabiegu

• Zaburzony odbiór bodźca świetlnego (objawy ustępują w ciągu 30-90 dni po zabiegu);
  • olśnienie,
  • halo,
  • światłowstręt – trwa od 7 do 30 dni po zabiegu.
• Fluktuacyjne widzenie (zmiany w ostrości widzenia)
  Ostrość wzroku zmienia się przez około 30-90 dni po zabiegu
  • Wzrok staje się ostrzejszy podczas wczesnych godzin porannych i stale pogarsza się ostrość wraz z późniejszą porą dnia.
  • Wzrok stabilizuje się po upływie ok. 30 dni od zabiegu, jednakże niektórzy pacjenci mogą odczuwać zmiany wzroku przez 90 dni po zabiegu.
    • 1-5 dzień, użyteczny wzrok
    • 5-10 dzień, wzrok poprawia się
    • 7-10 dzień, wzrok pogarsza się
    • 10 dzień i później, wzrok stale się poprawia
• Odczucie obecności ciał obcych
  • Pacjent może odczuwać obecność ciał obcych drażniących oko, które je drażnią podobnie jak rzęsy, pył czy ziarenka piasku. Odczucie ustępuje w ciągu 10 dni od zabiegu.
  • Użyj sztucznych łez wg własnego uznania w celu nawilżenia oka przez 12 miesięcy po zabiegu.

INTACS może być usunięty, jeśli pacjent czuje się niekomfortowo.

Zdj. Intaksy – pierścienie śródrogówkowe.

Trzy kroki w rehabilitacji pooperacyjnej rogówki:

Rehabilitacja rogówki wymaga zastosowania się pacjenta do poniższych procedur:

• Rogówka powinna być stale nawilżana (przez okres 1 roku),
• 30 dni po zabiegu usuwa się szwy. Powstające zwłóknienie (etap gojenia się rany), może powodować uczucie dyskomfortu.

Stabilizacja biomechanizmów utrzymujących rogówkę przez zmianę kształtu z nieprawidłowego w prawidłowy. Zmianę kształtu uzyskuje się przez zmianę rozkładu sił wewnątrz rogówki. Proces ten odbywa się operacyjnie poprzez użycie INTACSu, który spłaszcza, wyrównuje oraz rozciąga rogówkę tak, aby uzyskała ona prawidłowy kształt umożliwiający prawidłowe widzenie. Stabilizacja trwa ok. 18 miesięcy. Ponadto w razie potrzeby można zastosować Crosslinking (x-linking) (link) hamujący dalszy rozwój stożka rogówki. Lekarz okulista decyduje o zastosowaniu tej metody w trakcie operacji. W razie potrzeby, w celu uzyskania normalnej ostrości widzenia stosuje się soczewki kontaktowe lub okulary.

Możliwe powikłania po wszczepieniu pierścieni śródrogówkowych:

•  olśnienia,
• przymglenia,
• światłowstręt,
• decentracja pierścieni,
• pogorszenie widzenia,
• zapalnie,
• zakażenie,
• perforacja rogówki.

+10

0