Leczenie zeza

Czas odgrywa bardzo ważną rolę w leczeniu zeza. Jak najszybsza diagnoza pozwala dobrać optymalne metody terapii. Podstawowym badaniem jest naprzemienne zasłanianie oczu, w czasie którego pacjent patrzy na oddalony punkt. Jeśli w tym czasie gałki oczne wykonują jakikolwiek ruch, można mówić o zezie. Mimo to warto wykonać dodatkowe badania, które potwierdzą wstępną diagnozę. Są to badania, których obejmują sprawdzenie symetrii i zakresu ruchów obu oczu, badanie refrakcji, badanie ostrości wzroku oraz określenie wielkości kąta zeza. Odchylenie zeza może być mierzone w stopniach kątowych lub pryzmodioptriach. Badanie kątów zeza i funkcji poszczególnych mięśni gałkoruchowych przeprowadza się na synoptoforze. Pomocne może być określenie widzenia przestrzennego do bliży i dali. Bada się także stan gałek ocznych – ich przedniego odcinka oraz dna oka. Wszelkie informacje uzyskane w tych badaniach pozwalają określić przyczynę powstania zeza, a co za tym idzie – zdecydować, jakie zabiegi zeza będą najskuteczniejsze.

Na czym polega zez?

Oczy zdrowej osoby ustawione są równolegle. Choć nie zdajemy sobie z tego sprawy, każde z oczu, patrząc na dany obiekt, widzi go oddzielnie. Obrazy te przesyłane są do mózgu, który scala je w całość, tworząc jeden obraz. W przebiegu zeza jest zupełnie inaczej, ponieważ schorzenie to objawia się nierównoległym ustawieniem jednej lub obu gałek ocznych, co prowadzi do zaburzeń widzenia. Jako że mózg odbiera nieprawidłowości i nie może ich skompensować, wytłumia widzenie słabszym okiem (zwykle u dzieci) albo powoduje wystąpienie widzenia podwójnego (zwykle u dorosłych), które wpływa negatywnie na funkcjonowanie chorego. Przyczyny zeza mogą być różnorodne – od czynników dziedzicznych, przez liczne choroby i wady refrakcji, aż po nieznaną etiologię.

Zez na ogół nie stanowi wyłącznie problemu natury estetycznej, ale wiąże się przede wszystkim z zaburzeniami widzenia. Zez może zostać stwierdzony nawet u bardzo małych dzieci, przy rekomendowanym pierwszym badaniu okulistycznym, które powinno odbyć się w 3 miesiącu życia dziecka. Jeśli okulista stwierdzi nieprawidłowości, może zalecić ćwiczenia ortoptyczne (rehabilitację wzrokową), które powinny poprawić stan pacjenta. W zależności od typu zeza potrzebne są same ćwiczenia lub ćwiczenia połączone z leczeniem operacyjnym. Oczywiście im szybsza reakcja rodziców, tym lepiej dla pacjenta. Wczesna diagnoza pozwala zastosować odpowiednie zabiegi zeza.

Przebieg leczenia

Przed planowanymi zabiegami zeza, bardzo istotne jest precyzyjne wyrównanie wady refrakcji (wzroku). Dopiero potem włączane jest operacyjne leczenie zeza, wykonywane w znieczuleniu ogólnym w trybie jednego dnia. Oznacza to, że dzieci nie muszą pozostawać na oddziale i praktycznie nie tracą kontaktu z rodzicami. Taki system znacznie ogranicza nieprzyjemne doznania psychiczne u małych pacjentów.

Dodatkowym elementem zabiegów zeza powinna być również rehabilitacja wzrokowa. W jej trakcie dziecko nie tylko ćwiczy mięsnie oczu, ale przede wszystkim uczy się świadomie widzieć i korzystać z narządu wzroku. Jest to bardzo ważne, gdyż widzimy nie tylko okiem, ale też korą mózgową, która poprzez stymulację ćwiczeniami powinna nauczyć się widzieć po operacji. Po odbytym leczeniu pacjent może uzyskać widzenie obuoczne, a przede wszystkim równoległe ustawienie oczu przy patrzeniu na wprost. Następuje również poprawa koordynacji ruchowej oczu.

+5

0