Diagnostyka schorzeń dróg łzowych
Diagnostyka schorzeń dróg łzowych przy użyciu mikroendoskopu.
Istnieje wiele metod diagnostyki dróg łzowych. Jako jedyni w Polsce posiadamy mikroendoskop do śródoperacyjnej diagnostyki i równoczasowej laseroterapii niedrożności dróg łzowych. Ta cenna metoda pozwala na pełną wizualizację wnętrza dróg łzowych na całym ich przebiegu umożliwiając ich precyzyjną rekonstrukcję. W przeciwieństwie do zabiegów endoskopowych przez nosowych umożliwiających jedynie wytworzenie połączenia pomiędzy workiem łzowym a nosem.
Chirurgia dróg łzowych
Nasz Ośrodek od wielu lat specjalizuje się w leczeniu schorzeń narządu łzowego. Wykonaliśmy już ponad 1300 zabiegów DCR (zespolenia workowo-nosowego) metodą mikroendoskopową laserową i jeszcze więcej metodą klasyczną w latach wcześniejszych. Posługujemy się wszystkimi znanymi metodami leczenia dróg łzowych.
Metoda mikroendoskopowa jest ultranowoczesną metodą pozwalającą w sposób minimalnie traumatyczny odtworzyć drożność dróg łzowych w różnych stanach chorobowych.
Pozwala na rekonstrukcję dróg łzowych i badanie równoczasowe zarówno dzieci, jak i dorosłych. Ogranicza się w ten sposób ilość znieczuleń ogólnych u dzieci, nie trzeba stosować zdjęć rentgenowskich, a tym samym naświetlać małych pacjentów. Można ją stosować nawet u bardzo małych dzieci. U osób dorosłych zupełnie wystarcza znieczulenie miejscowe. Po zabiegu nie pozostają blizny. Nie trzeba też leżeć w szpitalu – operację można wykonać w ciągu jednego dnia.
Metody endoskopowego udrożniania dróg łzowych:
- Mikroendoskopia dróg łzowych: ta cenna metoda pozwala na pełną wizualizację wnętrza dróg łzowych na całym ich przebiegu umożliwiając ich precyzyjna rekonstrukcję. W przeciwieństwie do zabiegów endoskopowych przez nosowych umożliwiających jedynie wytworzenie połączenia pomiędzy workiem łzowym a nosem. Diagnostyka i leczenie możliwe jest do przeprowadzenia w każdym wieku. Leczenie przeprowadza się za pomocą lasera.
- Technika endoskopowa: również wykonywana w naszym Ośrodku pozwala na dobrą wizualizację jamy nosowej. Możliwe jest jedynie wykonanie połączenia pomiędzy workiem łzowym, a jamą nosa. Nie uwidacznia innych współistniejących patologii i dlatego obecnie jest rzadko wykonywana.
- Technika klasyczna: dawniej przed „erą” mikroendoskopii często wykonywana. Polega na przecięciu skóry w kącie przyśrodkowym oka, wycięciu fragmentu kości i połączeniu worka łzowego z jamą nosa. Obecnie rzadko wykonywana, głównie w przypadkach dużych zmian pourazowych.
